درباره من
در خیال پر زدن یک عمر ، بر تن دیوار و در خوردیم
قفل در گاهی اگر وا شد ، ما به پای بسته برخوردیم
تا به سروی تکیه دادیم و چشممان بر آسمان افتاد
زود آب توبه آوردند ، تیر خوردیم و تبر خوردیم
خسته و دلگیرمان کردند ، در قفس زنجیرمان کردند
از شراب زندگی هر وقت یک پیاله بیشتر خوردیم
ناگزیر از ماندن اما نه ! ما اگر سقراط هم بودیم
عاقبت یک روز می گفتند : شوکران را بی خبر خوردیم
جمع کن خرمهره هایت را ، این فریب چشمه ی جادوست
قبل از آن که چشم ها باشند ، سیب را نه ! ما نظر خوردیم
زندگی شاید ضیافت بود ، ما در این مهمان نوازی ها
درد را افطار کردیم و غصه هامان را سحر خوردیم
ادامه...
آمار : 3689 بازدید
Powered by Blogsky
اخبار تازه ای نیست
اخبار تازه ای نیست ، مثل همیشه سردم
دنیا نشسته تا من, دور خودم بگردم
و این که گاه گاهی شرعاً وظیفه دارم
در راههای فرعی از اصل برنگردم
دنیا همین اتاق است بی ماه و بی ستاره
انگار سقف آن را من انتخاب کردم
تاریخ آن نماد و اسطوره ای ندارد
من آخرین و تنها سرباز این نبردم
حتی کسی نمانده با من شبیه باشد
در کوچه های این شهر یک روح دوره گردم
سرگرمی بدی نیست من می روم ببینم
یک روز می رسد آیا زندگی به گردم
مجتبی کریمی
سلام غزلات عالیه مطلب جدید زدی خبرم کن
سلام
از شعرهای زیبای وبتون لذت بردم ممنون که اینقد زیبا می نویسید.
..................................
وقتی رفت گفت تو را هم میبرم...
با خوشحالی گفتم کجا:
گفت از یادم!!!